ఆనందం నా తలుపు తట్టగా...

రవి నన్ను విడచిన ఆ క్షణాన్ని,
నీలి మేఘాలు కనిపించిన ఆ తరుణాన్ని,
పక్షులు తమగూల్లకు చేరు ఆ సమయాన్ని,
నా మదికి మరొక సంధ్య వేళ వచ్చింది.

అలుపంటూ ఎరగని ఆనందం,
మృదువుగా నా హృదయం తలుపు తట్టింది.
నా ఎదురుగా తను కోటి కాంతులతో,
నిలుచొని నన్ను పిలువగోరింది...

తనను చూచి మైమరచిపోయి,
ఆ ఊహాతో అలసిపోయి,
తనను ఆహ్వనించడం మరిచాను,
కాని తనను నేనే గెలిచాను.

తను పలకరించడం మెదలు పెట్టింది,
తను శృతులను నాకు మిగిల్చింది..
ఎంతో సేపు మేమిద్దరం కలసి ఉన్నాం,
చక్కని అనుబంధాన్ని పెంచుకున్నాం.

చివరికి నాకు ఒక మాట చెప్పింది,
నేనే తాను, తానే నేను అవడం తనకు నచ్చింది.
జాబిలి ఆకాశ ఒడిలో ఒదిగి పోయినట్లు,
ఆనందం నా మనసులో కలిసి పోయింది.